കാത്തിരുന്ന് കാത്തിരുന്ന് കിട്ടിയ ഗാനം.
“എന്ന്
നിന്റെ മൊയ്തീൻ” എന്ന സിനിമയുടെ ഇതിവൃത്തത്തിന്റെ കാമ്പ് കണ്ടറിഞ്ഞ് അതിനെ ഒരു
പാട്ടിന്റെ ഏതാനും ഈരടികളിലേക്ക് ലയിപ്പിച്ചുചേർത്ത റഫീഖ് അഹമ്മദിന്റേത് അനിതരസാധാരണമായ രചനാമായാജാലം.
പ്രപഞ്ചത്തെ ഒരു കുഞ്ഞു മഞ്ഞുകണത്തിലേക്കൊതുക്കി
പ്രതിബിംബിപ്പിക്കുന്ന ജാലവിദ്യപോലെ.
കാലം കടന്നുപോകെ പുഴ മെലിയുന്നതും, അത് നൂലുപോലെ നേർക്കുന്നതും, ഒഴിഞ്ഞ കടവുപോലെ നായികയുടെ അകം ഏകാന്തമാകുന്നതും, മഴയും വെയിലും മാറിമാറിയെത്തിയ ഏറെ ഋതുഭേദങ്ങളിലൂടെ എരിഞ്ഞെരിഞ്ഞ് മനം തിരിപോലെ
കരിയുന്നതും,
തിരഞ്ഞ്തിരഞ്ഞ് കണ്ണുകൾ തിരപോലെ അലയുന്നതും,
ഒടുവിൽ ആ കാത്തിരിപ്പ് അനന്തമാണെന്നറിയുന്നതോടെ വേനലിന്റെ കാഠിന്യം
മലർദലങ്ങളെയുതിർക്കുമ്പോലെ മോഹത്തിന്റെ വളകൾ മനസ്സിൽനിന്ന് ഊർന്നുപോകുന്നതും....
സ്വന്തം മനസ്സിനെ
കവർന്നെടുത്തശേഷം ഏതോ നിയോഗത്തിനുപിന്നാലെ കടന്നുകളഞ്ഞ പ്രിയങ്കരന്റെ പ്രിയരൂപം
പിന്നെപ്പിന്നെ ഓർമ്മകളിലും മനസ്സിന്റെ കണ്ണുകളിലും തെന്നിയും മിന്നിയും തെളിഞ്ഞുമായുന്നതും.....
മൊയ്തീനുവേണ്ടി മാത്രം
ജീവിച്ച കാഞ്ചനമാലയുടെ ഉൽക്കടമായ ഹൃദയവികാരങ്ങൾക്ക് ഗാനാവിഷ്ക്കാരം നിർവഹിക്കാനായി
ബിംബകൽപ്പനാസമ്പന്നമായ തന്റെ കവിമനസ്സിനെ റഫീഖ് അഹമ്മദ് ഈരടികളിലേക്ക് ഉദാരമായി കുടഞ്ഞിടുകയായിരുന്നു എന്നുതോന്നുന്നു. മനംകവരുന്ന
ബിംബകൽപ്പനകളുടെ സാമജ്ജസ്യം സമ്മാനിക്കുന്ന സമ്പൂർണ്ണത അത്രമേൽ ഹൃദ്യമായി ഈരടികളിൽ പരിലസിക്കുന്നു. ആഗ്രഹങ്ങളും
പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളും പുഴപോലെ നിറഞ്ഞൊഴുകിയ ഒരു മനസ്സ് പിന്നീട് വിധിയുടെ
അപ്രതിഹതമായ ആഘാതമേറ്റ് എവ്വിധം ഊഷരമായിപ്പോയെന്ന് വരികൾ തേങ്ങുമ്പോൾ അതിനൊപ്പം
ഗാനാസ്വാദകരുടെ മനസ്സും വിങ്ങുന്നു....
ഏകിയ
ഈണത്തിന്റെ ഇമ്പത്തിനൊപ്പം വാദ്യസംഗീതത്തിന്റെ ഔചിത്യപൂർണ്ണമായ വിന്യാസചാരുതയും ചേർന്ന് ഗാനത്തിന്റെ ഭാവോന്മീലനത്തെ പരമകാഷ്ടയിലെത്തിക്കുന്നതിൽ
സംഗീതസംവിധായകൻ വിജയിക്കുമ്പോൾ, അനിർവ്വചനീയമായ
സംഗീതാനുഭവത്താൽ ശ്രോതാവ് സമ്മാനിതനാകുകയുമാണ് ഈ ഗാനത്തിലൂടെ.
ഭാവതീവ്രതയാർന്ന വരികളുടെ ഉള്ളറിഞ്ഞ് ഉചിതമായ ഈണം ഇണക്കിയ എം.ജയചന്ദ്രനും അങ്ങനെ രചയിതാവിനു സമശീർഷനായി കൃതഹസ്തനാകുന്നു.
ഭാവതീവ്രതയാർന്ന വരികളുടെ ഉള്ളറിഞ്ഞ് ഉചിതമായ ഈണം ഇണക്കിയ എം.ജയചന്ദ്രനും അങ്ങനെ രചയിതാവിനു സമശീർഷനായി കൃതഹസ്തനാകുന്നു.
ഗാനത്തിന്റെ ആത്മാവറിഞ്ഞ് ആലാപനം നിർവ്വഹിച്ച്
ശ്രോതാക്കളുടെ ഉള്ളിൽ അസുലഭ അനുഭൂതിയും
തീരാത്ത വേദനയും പടർത്തിയ ശ്രേയാഘോഷാലിന്റെ ചാതുര്യം മലയാള ഗാനശാഖയ്ക്ക്
വരദാനം പോലെയായി.
ശ്രേയയുടെ സ്വരസഞ്ചാരത്തെ ഒട്ടും വിഘ്നപ്പെടുത്താതെ അനുഗമിക്കുന്ന പശ്ചാത്തലസംഗീതവും ശ്രേയക്ക് മാത്രം സ്വന്തമായ ചില അത്യപൂർവ്വ സൂക്ഷ്മസ്വരവിന്യാസങ്ങളുടെ സമർത്ഥമായ സന്നിവേശവും ഗാനത്തിന് സവിശേഷമായ ഭാവത്തികവും ശ്രവണസുഭഗതയുമേകി.
ശ്രേയയുടെ സ്വരസഞ്ചാരത്തെ ഒട്ടും വിഘ്നപ്പെടുത്താതെ അനുഗമിക്കുന്ന പശ്ചാത്തലസംഗീതവും ശ്രേയക്ക് മാത്രം സ്വന്തമായ ചില അത്യപൂർവ്വ സൂക്ഷ്മസ്വരവിന്യാസങ്ങളുടെ സമർത്ഥമായ സന്നിവേശവും ഗാനത്തിന് സവിശേഷമായ ഭാവത്തികവും ശ്രവണസുഭഗതയുമേകി.
രചനാസൗകുമാര്യം
അരുളുന്ന വശ്യതയും, സംഗീതപരിജ്ഞാനം തീർക്കുന്ന മായികതയും, ആലാപന ചാതുരി ഒരുക്കുന്ന
മധുരിമയും ചേരുംപടിചേർന്ന പ്രതിഭാത്രയസംഗമത്തിന്റെ സുകൃതം, ഇനിയും ഏറെ
വർഷങ്ങളിലൂടെ സംഗീതപ്രേമികൾക്ക് നെഞ്ചേറ്റാൻ പൊന്നുരുപ്പടിപോലെ മൂല്യവത്തായൊരു
പാട്ടിനു പിറവിനൽകി.
“കാത്തിരുന്ന്
കാത്തിരുന്ന്..” എന്ന് തുടങ്ങുന്ന പാട്ടിനെപ്പറ്റിയാണ് പറഞ്ഞുവന്നത്.
ഇത്തരമൊരുഗാനത്തിനായി
ഇനിയും മലയാളം എത്രകാലം കാത്തുകാത്തിരിക്കണം !!
ഉസ്മാൻ പള്ളിക്കരയിൽ.
