ഭ്രൂണവിലാപം
വളരെ സുഖകരമാണീ അവസ്ഥ.
ഏറെ ഊഷ്മളം, അതീവ ഹൃദ്യം .എന്റെ കൈവിരലുകള്‍, കാല്‍പ്പാദങ്ങള്‍
രൂപംകൊണ്ടുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.....
അമ്മയുടെ മാര്‍ത്തടത്തിന്റെ മസൃണതയും
അച്ഛന്റെ ദൃഡപേശികളരുളുന്ന സുരക്ഷയും
എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്ന അനുഗ്രഹങ്ങളാണ്‌..
പ്രതീക്ഷാനിര്‍ഭരമാണെന്റെ ഹൃദയം...
പുറത്ത്‌ കളിയും ചിരിയും.
അതെന്റെ ചേച്ചിയുടേതാകാം,
കൊച്ചുചേട്ടന്റേതാകാം.
അവര്‍ എന്റെ ശബ്ദത്തിനു കാതോര്‍ത്ത്‌
ചെവി വട്ടംപിടിക്കുന്നതറിയുന്നു...
കളിപ്പാട്ടങ്ങളുടെ സമൃദ്ധിയും
കിളികളുടെ കളകൂജനങ്ങളും
കുളിരോലുന്ന നിലാസ്പര്‍ശവും
വിളംബംവിനാ ഞാനറിയുകയായി....
ഓ..... എന്റെ സ്വച്ഛതയിലേക്ക്‌
എന്തോ കടന്നുകയറുന്നുവല്ലോ.....!
ലോഹനിര്‍മ്മിതമായ ഉപകരണങ്ങള്‍......!
വേദന..... ദുസ്സഹമായ വേദന......
എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ട്‌......
ഇനിയും തെളിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത എന്റെ കണ്ണുകള്‍
കുത്തിപ്പൊട്ടിക്കുകയാണ്‌....
എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക്‌ കത്തി തുളയുന്നു...
അരുതമ്മേ...എനിക്ക്‌ പിറക്കണം.
എനിക്ക്‌ നിങ്ങളുടെ മകനാകണം.....
മരവിപ്പ്‌ പടരുന്നു.....അന്ധകാരവും.
ഇല്ല.... എനിക്കിനി ജീവിതമില്ല.
എല്ലാം തകര്‍ന്നു.....
ഞാന്‍ ഇരുളിലേക്ക്‌ മടങ്ങുകയാണ്‌.......
